Hacı Bektaş Veli Türbesi Nevşehir Türbeleri Evliyaları -

Hacı Bektaş Veli Türbesi Nevşehir

Nevşehir’in Hacıbektaş ilçesinde bulunan Hacı Bektaş-ı Veli Dergahı içindedir. Halk arasında Bektaşi Sultan olarak bilinen evliyanın gerçek ismi Taptuk Emre‘dir.

İsmail Peygamber‘in oğlu Veysel Karani ve Eba Müslüm ile Yeter Ana‘nın büyük kızı Meryem Ana‘dan üç oğlan dünyaya gelmiştir. Bunların büyüğü Hacı, ikincisi Bektaş, üçüncüsü Veli’dir. Bu üç kardeş birinci yaşamlarında şimdi ismi Hacıbektaş olan ilçenin o dönemki adıyla Görgöç Dağları’nda şehit düşmüşlerdir. Ehlibeyt soyundan gelirler. Bu gerçekler tekrar bir yaşamda dünyaya geldiklerinde Bektaş, Tapduk Emre olarak gelmiştir. Elazığ’da halk dilinde Üryan Baba olarak bilinen evliya Tapduk Emre‘nin diğer bir yaşamıdır.

Bektaş olan evliya, Ehlibeyt, On İki İmamlar yolunu anlatmak için Horasan’dan Anadolu yöresine gelmiş, bir mürşid ve Hz. İmam Ali’nin bir sıfatı olarak yörede Bektaşi Veli ismi ile kabul edilmiştir. “Eline, beline, diline sahip olmayan insanlar hiçbir zaman bu yola layık değildir” düsturu ile yolun yüceliğini ortaya koymuştur. Hem Bektaşi hem de Tapduk Emre ismi ile bu yolu tanıtmıştır. Yaptığı ibadet Kırklar Cemi’dir ve kutsal bir ibadettir. Her gelen ermiş, dervişlerin Mürşit Kapısı Hacı Bektaş Veli’dir.

Üçüncü Elif’tir muradım veren
Kesilmeden yavrum mor kuzun gelen
İsmail’imin acısı ciğerim delen
Cebrail Aleyhisselam selamı veren

Hasanoğlan kurtlar düşmüş izine
Gece gündüz demez tatlı dil döke
Mahmut Mahmur sana kanlı yaş döke
Güllü bağın gül üzümü nerede

Hacı Bektaş Veli biz gardaşık
İnkar Sarı geldi yolu dolaşık
Memleket Yemen’dir ilim Balışık
Güllü bağın gül üzümü nerede

Veysel Karani gitti çorak köyüne
Daha dünya malı benim neyime
Görgöç Dağı kaldı gavur elinde
Şahımerdan sen halimi sor da geç

Ok yedi Ali Ekber’im kanlar içinde
Nazik canı kaldı kan ter içinde
Fatma Sapma Kerem taşın içinde
Sorgumuzda babamızdan sorulsun

Beş taşlar yerine birikti hepsi
Şahımerdan derler dedemin ismi
Ehlibeyt soyunda hepsinin cinsi
Hacı Bektaş derler lokmada tepsi

Kaynak: Pir Zöhre Ana, Mehtaptaki Erenler kitabı, Ekim 1996 tarihi basım, sayfa 168, 295-313; 2020 yılı basım, sayfa 183, 123, 194-215, 229-236