Dünyada karşılık beklemeden candan, yürekten verilen sevgi, bir annenin evladına duyduğu sevgidir.
Her türlü koşulda evladının yanında olan, sabırla,şefkatle ve güvenle her şeyine katlanan annelerdir. Çünkü “anne” evladıyla var olduğunu hissedendir.
Anne evladına umuttur, güçtür.Tıpkı Zübeyde Ana’nın evladı Ata’mıza gönderdiği mektupta yazdığı gibi; “Oğlum seni bekledim. Gelmedin. Çaya gittiğini söylemiştin bana. Ama cepheye gittiğini biliyorum. Senin için dua ettiğimi bilmeni isterim. Savaşı kazanmadan sakın gelme.”
Sevgili Anneler,
Evladınız her “anne” dediğinde, ruhunuz huzur dolsun, yüzünüzde güneşler açsın!
Anneler gününüz kutlu olsun.
Sevgi ve saygılarımla.
Pir Zöhre Ana
